Aktualności
Artykuł Jolanty Anteckiej na temat wystawy Przemysława Nizio "Dialog z ostatecznością"
Dialog z ostatecznością
W galerii Attis (przy Starowiślnej 14) oglądamy wystawę malarstwa Przemysława Nizio, młodego (dyplom na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w 2008 r.) artysty, zasługującego na uwagę.
Przemysław Nizio robił dyplom w pracowni prof. Grzegorza Bednarskiego i to widać; obu artystów łączy podobny rodzaj wrażliwości i zainteresowania, w których centrum znajduje się anatomia spraw ostatecznych. Tu jednakże kończą się podobieństwa. Dwa duże obrazy pokazane w galerii Attis to praca dyplomowa młodego malarza,
a więc czas, gdy wszelkie wpływy i podobieństwa są – z natury rzeczy – widoczne lepiej niż w późniejszych pracach. Już tu jednak – gdy przyjrzeć się bliżej – widać różnice. Nizio, nawiązując do dance macabre, oswaja lęk pięknym malowaniem. Czynili to malarze doby baroku i malarze XX wieku też. Śmierć, fizyczne unicestwienie, destrukcja trwają równie długo jak ludzkość a dialog z nimi jest równie dawny jak sztuka. Młody malarz z Krakowa, biorąc i wyciągając wnioski z dawnych epok próbuje podjąć własny dialog i znaleźć swój, współczesny sposób oswojenia ostateczności. Są to próby tyleż interesujące, co uczciwe.
Prace dyplomową artysta konfrontuje na wystawie z cyklem głów namalowanych przed rokiem. To bardzo dobra zapowiedź następnych obrazów. (AN)
Jolanta Antecka, Dialog z ostatecznością, „Kronika Krakowska”, [w:] „Dziennik Polski”, nr 60, 14.03.2011, s. 4.
