MAZURKIEWICZ Alfons

Alfons Mazurkiewicz urodził się w 1922 roku, zmarł w 1975 roku. W 1946 roku wstąpił do PWSSP we Wrocławiu. Jego mistrzami byli m.in. Emil Krcha i Eugeniusz Geppert. Dyplom obronił w 1953 roku. Od 1964 roku pracował jako pedagog na macierzystej uczelni. Angażował się aktywnie w życie wrocławskiego środowiska artystycznego: założył wrocławską "Grupę X", od 1961 roku był członkiem „Szkoły Wrocławskiej” przemianowanej później na „Grupę Wrocławską”. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, jedną z ważniejszych była Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki "Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale (1955), gdzie nagrodzony został jego obraz „Zima w Kocich Górach”. Podstawa do rozwoju stylu tego artysty była inspiracja abstrakcyjnym malarstwem Paula Klee i Joana Miro. Początkowo tworzył utrzymane w klimacie postimpresjonizmu pejzaże, martwe natury a później także kompozycje z pogranicza surrealizmu o tematyce zaczerpniętej z przysłów i baśni. Pod koniec lat 60. jego malarstwo zdominowały abstrakcyjne reliefy tworzone przez żłobienie w grubej warstwie farby okręgów i fal. Prace te odznaczały się ograniczoną paletą barw składającą się z nie więcej niż czterech kolorów.