DŁUŻNIEWSKI Andrzej

ANDRZEJ DŁUŻNIEWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Andrzej Dłużniewski urodził się w 1939 roku w Poznaniu, zmarł w 2012 roku w Warszawie. W latach 1958-1960 był studentem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, a w latach 1960-1961 brał udział w wykładach prowadzonych na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego jako wolny słuchacz. Od 1962 roku kontynuował edukację na Wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1968 roku obronił dyplom pod kierunkiem Mariana Wnuka i Oskara Hansena. W 1970 roku podjął pracę pedagogiczną na Wydziale Architektury Wnętrz. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego ASP w Warszawie.

W 1997 roku Andrzej Dłużniewski utracił wzrok w wyniku wypadku samochodowego. Nie porzucił jednak dalszego rozwoju twórczego, ani pracy w charakterze pedagoga. W kontynuowaniu działalności artystycznej pomagała mu żona i malarka - Małgorzata Dłużniewska oraz Maciej Sawicki.

Malarstwo i twórczość Andrzeja Dłużniewskiego

W dorobku artystycznym Andrzeja Dłużniewskiego znajdują się prace rysunkowe, malarskie, fotograficzne, kolaże, a także wystąpienia performatywne i różnorakie formy literackie. Artystę fascynowało również łączenie poszczególnych środków wyrazu w nowe formuły. Andrzej Dłużniewski, jako artysta awangardowy, stale poszukiwał nowych rozwiązań oraz nie utożsamiał się w pełni z żadnym ugrupowaniem artystycznym ani konkretnym nurtem.

Twórczość tak zmienna i wszechstronna, jak ta uprawiana przez Andrzeja Dłużniewskiego, nie pozwala się łatwo scharakteryzować ani przeanalizować. Artystę zajmowały przede wszystkim nieoczywiste związki pomiędzy słowami, obrazami i kodami kulturowymi oraz znaczenie tych połączeń dla odbioru sztuki przez widownię. Większość prac Andrzeja Dłużniewskiego to skłaniające do refleksji, dogłębne analizy otaczającego świata, często nie pozbawione dowcipu czy ironii. Z powodu chętnego używania przez artystę nietradycyjnych mediów oraz jego zainteresowania językiem, sztuka Andrzeja Dłużniewskiego ma wiele punktów wspólnych z nurtem konceptualizmu. Twórca, w kontekście idei bliskich jego pracom, wskazywał również na dorobek międzynarodowej grupy "Fluxus".

Andrzej Dłużniewski z powodzeniem zajmował się również literaturą: w 1991 roku wydał książkę T, w której poruszał teoretyczne zagadnienia poezji i sztuk wizualnych, a w 2000 roku opublikował zbiór krótkich, filozoficznych form pt. Odlot.

Andrzej Dłużniewski - wystawy i nagrody

Prace Andrzeja Dłużniewskiego były eksponowane podczas wielu wystaw indywidualnych (ponad 30) i zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. W Polsce artysta najczęściej prezentował swoją twórczość w Łodzi, Krakowie, Warszawie oraz w Poznaniu. Za granicą wystawiał m.in. w Stuttgarcie czy Kolonii.

Twórca był wielokrotnie nagradzany, wśród wyróżnień można wymienić np. Nagrodę im. Katarzyny Kobro (2003) czy Nagrodę im. Jana Cybisa (2006).

Warto wskazać kilka dużych, retrospektywnych wystaw Andrzeja Dłużniewskiego, do których należą "Słowa i rzeczy 1965-1991" w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (1991) oraz "Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki" w Muzeum Sztuki w Łodzi (2005).

Prace Andrzeja Dłużniewskiego znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych oraz w licznych zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, w kolekcji Zachęty w Warszawie czy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.