BILIŃSKA–BOHDANOWICZ Anna

Anna Bilińska-Bohdanowicz urodziła się w 1857 roku, zmarła w 1893 roku. Pierwsze lekcje rysunku w latach 1869-1871 pobierała u Michała Elwiro Andriollego. W 1875 roku przeniosła się do Warszawy i dwa lata później rozpoczęła naukę w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. Następnie, od 1882 roku kontynuowała edukację w paryskiej Academie Julian. Artystka zaczęła wystawiać w 1876 roku. Jej prace były eksponowane w Paryżu, Berlinie, Londynie, Monachium, Stanach Zjednoczonych, Warszawie i Krakowie.

Malowała pejzaże, martwe natury, sceny rodzajowe oraz portrety cechujące się mistrzowskim rysunkiem i wysmakowaną kolorystyką. Jej prace były wielokrotnie nagradzane już w czasie studiów. Poza malarstwem artystka realizowała się jako pedagog: w latach 1985 – 1897 kierowała jedną z pracowni na Academie Julian. Odbyła wiele podróży artystycznych po Europie, utrzymywała żywe kontakty ze środowiskami artystycznymi w kraju i za granicą.
W 1892 roku powróciła do Warszawy z zamiarem otworzenia szkoły malarstwa dla kobiet, jednak niespodziewana ciężka choroba pokrzyżowała te plany.