GÜNTNER Anna
ANNA GÜNTNER
Anna Güntner urodziła się w 1933 roku, zmarła w 2013 roku. Malarka studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki. Dyplom obroniła w 1958 roku. Dwukrotnie była laureatką międzynarodowych programów stypendialnych. W 1964 roku przebywała w Paryżu dzięki stypendium Rządu Francuskiego, zaś w 1979 roku wyjechała do Nowego Jorku dzięki stypendium Fundacji Kościuszkowskiej. W latach 80. z niewyjaśnionych przyczyn artystka przestała tworzyć.
Twórczość Anny Güntner
Artystka tworzyła malarstwo metaforyczne osadzone w tradycji surrealizmu. Podejmowanymi przez Annę Güntner tematami były rozterki i cierpienia miłosne ludzi oraz lęk związany z zastępowaniem człowieka przez maszyny. W twórczości artystki można dostrzec wiele nawiązań do sztuki dawnych mistrzów, m.in. do obrazów mistrzów włoskiego renesansu.
Twórczość Anny Güntner była zdominowana przez przedstawienia kobiet, sceny ukazujące pary młodych ludzi oraz wizerunki fantazyjnych maszyn. Istotą obrazów autorstwa Anny Güntner jest fakt krycia w sobie wiele warstw znaczeniowych.
Anna Güntner - wystawy i zbiory
Anna Güntner brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w kraju, jak i za granicą m.in. w USA, Francji, Meksyku, Niemczech i Kanadzie. Obrazy artystki znajdują się w zbiorach, m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, jak i również w zbiorach muzeów zagranicznych jak Bundy Museum of History and Art w Nowym Jorku.
Wybrane wystawy indywidualne
1963 - Los Angeles;
1964 - Biuro Wystaw Artystycznych, Kraków;
1967 - Zachęta, Warszawa;
1968 - Bodley Gallery, Nowy Jork;
1973 - Galeria Martello, Mediolan;
1977 - Biuro Wystaw Artystycznych, Łódź;
1981 - Biuro Wystaw Artystycznych, Nowy Sącz;
1982 - Biuro Wystaw Artystycznych, Bielsko-Biała;
2005 - Galeria Artemis, Kraków.
Wybrane wystawy zbiorowe
1961 - "Wystawa malarstwa metaforycznego", Galeria Krzysztofory, Kraków;
1961 - Wystawa polskiego malarstwa, Galeria Charpentier, Paryż 1962 - Wystawa wiosenna Okręgu Krakowskiego ZPAP, Pałac Sztuki, Dom Plastyków, Kraków, Salon TPSP w Nowej Hucie;
1969 - "Współczesne malarstwo i grafika polska 1959-1969", Berlin-Zachodni;
1970 - "Malarstwo w Polsce Ludowej", Muzeum Narodowe, Warszawa;
1975 - "The Year of Woman", Bronx Museum of the Arts, Nowy Jork;
1980 - "Tendencje metaforyczne polskiej sztuki współczesnej", BWA, Łódź, Zachęta, Warszawa;
1984 - Współczesne malarstwo polskie, Ankara, Stambuł;
1995 - "Surrealiści polscy", Praga, Bratysława.
O życiu i sztuce Anny Güntner
"Anna Güntner ma dwa główne tematy: kompozycje z nagą blondynką lub nagą parą młodych rówieśników w pejzażu i przeskalowane maszyny, ukazane na tle podobnego krajobrazu, sielskiego, przedindustrialnego i nawiązującego do dawnego malarstwa. Maszyny bywają przyjazne, jak te do pisania czy szycia, jednak częściej zdają się służyć do tortur i zabijania".
- E. Kuryluk, Telefon do księcia i kolegi po pędzlu. Finał surrealizmu, [w:] J. Górka-Czarnecka, Anna Güntner. Malarstwo. Katalog wystawy, Kraków 2021, s. 22.
"Obrazy Anny Güntner nie były co prawda ani wesołe, ani rozdokazywane, raczej melancholijne i nostalgiczne, ale jako niezwykłe okna na wewnętrzny świat natychmiast uwiodły wszystkich. Po pierwsze były piękne. Po drugie tajemnicze. Po trzecie niepokojąco zawieszone pomiędzy sennym marzeniem o innych światach a lekko perwersyjną erotyką, wcale nie tak częstą u malujących kobiet".
- T. Nyczek, Ciało i marzenie, [w:] J. Górka-Czarnecka, Anna Güntner. Malarstwo. Katalog wystawy, Kraków 2021, s. 30.
