PADOŁ Anna

ANNA PADOŁ - NOTA BIOGRAFICZNA

Anna Padoł urodziła się w 1953 roku w Nowym Sączu, zmarła w 2019 roku. Mieszkała i tworzyła w Paszynie. Rzeźbą w drewnie zajmowała się od 1977 roku. Pierwsze prace artystki powstawały pod okiem jej wujka, Stanisława Poręby.
Od 1984 roku Anna Padoł była członkinią Stowarzyszenia Twórców Ludowych. W 2008 roku otrzymała Akt Przyjęcia do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Nowym Sączu. Należała również do Społeczno–Kulturalnego Towarzystwa "Sądeczanin".

Anna Padoł tworzyła rzeźby w drewnie, głównie lipowym, które następnie polichromowała farbami akrylowymi. W jej sztuce dominowała tematyka sakralna, artystka rzeźbiła przede wszystkim świątki. Formalnie jej prace cechują się tradycjonalizmem, zwartą kompozycją, bryłowatością oraz zaobleniem kształtów. Jednym z charakterystycznych elementów rzeźb Anny Padoł są duże, lekko przymknięte oczy ukazywanych przez nią postaci. Sporadycznie zajmowała się również malarstwem na szkle.
Artystka bardzo chętnie i aktywnie uczestniczyła w życiu artystycznym, wystawiała swoje prace na wielu ekspozycjach, kiermaszach i konkursach, brała udział m.in. w konkursie Ludowej Rzeźby Karpackiej (1977), I Biennale Współczesnej Sztuki Ludowej (Nowy Sącz, 1981), w konkursie "Czarna Madonna w Twórczości Ludowej i Amatorskiej" (Rabka, 1983), Ogólnopolskim Konkursie Sztuki Ludowej "Ojczyzna" (Lublin 1984) czy Ogólnopolskim Konkursie "Diabły w rzeźbie ludowej" (1987). Jej rzeźby wielokrotnie były wystawiane na Cepeliadach oraz za granicą, np. w Galerie Alte Schule w Niemczech (1983) czy na pokazie szopek w Brukseli (1997).
Anna Padoł organizowała również warsztaty rzeźbiarskie dla dzieci, młodzieży i dorosłych, na których z pasją przekazywała swoją wiedzę i umiejętności praktyczne.

W 1993 roku Anna Padoł otrzymała nagrodę pieniężną z ramienia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2009 roku natomiast stypendium MKiDN. W 2014 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Prace artystki znajdują się w muzeach (m.in. w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Muzeum Etnograficznym w Krakowie czy Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie) i prywatnych kolekcjach w Polsce oraz za granicą.