KOZAKIEWICZ Antoni

Antoni Kozakiewicz urodził się w 1841 roku, zmarł w 1929 roku. W 1857 roku rozpoczął naukę w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie aż do 1866 kształcił się w pracowniach Feliksa Szynalewskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Okres studiów wydłużył udział artysty w Powstaniu Styczniowym i jego późniejsze uwięzienie. Po ukończeniu krakowskiej uczelni Antoni Kozakiewicz wyjechał do Monachium, by kształcić się na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.

Za granicą mieszkał i tworzył przez 30 lat, po czym powrócił do kraju i spędził ostatnie lata życia w Szczawnicy. W jego pracach dominowała tematyka patriotyczna i batalistyczna. Artysta często czerpał ze swoich przeżyć z okresu Powstania Styczniowego. Podobnie jak większość twórców reprezentujących polską kolonię artystyczną w Monachium czerpał także z życia polskich chłopów oraz rodzimych utworów literackich takich jak „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Zazwyczaj tworzył w technice oleju na płótnie. Jego prace charakteryzują się precyzyjnym wykończeniem detalów anatomicznych oraz strojów i wnętrz.