RENOIR Auguste

Auguste Renoir urodził się w 1841 roku, zmarł w 1919 roku. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych reprezentantów impresjonizmu. Edukację artystyczną rozpoczął w pracowni Charlesa Gleyere’a. Następnie, w latach 1962-1964, studiował na École des Beaux-Arts w Paryżu. W roku ukończenia studiów po raz pierwszy wystawił swoje prace na Salonach. Były to prace pt.: „Esmeralda”, „Lisa z parasolką” oraz „Portret Williama Sisleya”. Artysta przyjaźnił się z Claude’m Monetem, wraz z którym mieszkał i prowadził pracownię od początku lat 60. W twórczości obu artystów widać wzajemne oddziaływania artystyczne. W twórczości Renoira można dostrzec inspiracje malarstwem dawnych mistrzów: Tycjana, Velazqueza i Rubensa. Tematyka jego obrazów obejmuje sceny rodzajowe, portrety, martwe natury oraz pejzaże. Jego styl malarski nieznacznie zmieniał się z czasem: niektóre z jego prac, jak np. „Parasole” odznaczają się stonowaną kolorystyką i realizmem. Późniejsze płótna, jak „Portret Jeanne Samary” i „Huśtawka” odznaczają się żywą kolorystyką i wibrującym konturem sprawiającym wrażenie ulotności przedstawionej chwili. Renoir tworzył również litografie i rzeźby.