Emaus

CECYLIA WODNICKA-ZĄBKOWSKA

Cecylia Wodnicka-Ząbkowska urodziła się 1926 roku w Zabłociu k. Radomia. Studiowała Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. w pracowniach Hanny Rudzkiej-Cybisowej i Wacława Taranczewskiego, dyplom obroniła w 1954 roku. Była członkinią artystycznej grupy "Krąg".

Malarstwo i twórczość Cecylii Wodnickiej-Ząbkowskiej

Cecylia Wodnicka-Ząbkowska zajmuje się głównie malarstwem, ale tworzy również monotypie i drzeworyty. Większą część jej dorobku artystycznego stanowią uabstrakcyjnione pejzaże, najczęściej malowane w technice olejnej. Warto zaznaczyć, że kompozycje artystki są zwykle odbiciem jej duszy i emocji, nie obrazem konkretnego krajobrazu.
Malarka podejmowała niekiedy także tematykę portretu, wykonywała też przedstawienia zwierząt. W tego typu obrazach Cecylia Wodnicka-Ząbkowska skupiała się na przedstawieniu jednej postaci lub zwierzęcia, które wypełniały pole obrazowe, nierzadko wychodząc poza granice płótna i rozpierając jak gdyby dzieło od środka.

Formalnie twórczość Cecylii Wodnickiej-Ząbkowskiej nawiązuje poniekąd to sztuki polskich artystów awangardowych. Jej obrazy cechują się bogatą fakturą osiąganą mocnymi pociągnięciami pędzla. Większość prac artystki charakteryzuje się stonowaną, stosunkowo wąską gamą barwną z dominantą odcieni brązów, niekiedy jednak malarka sięgała po bardziej kontrastowe i nasycone kolory.

Jednym z przykładów charakterystycznych dla Cecylii Wodnickiej-Ząbkowskiej prac jest obraz "Ruiny zamku". Praca oscyluje na granicy abstrakcji i figuracji, wpatrując się w powierzchnię płótna można bowiem dostrzec tytułowe zamczysko. Celowo ograniczona kolorystyka obrazu opiera się przede wszystkim na odcieniach brązu i szarości.

Co ciekawe, wraz z mężem, malarzem Józefem Lucjanem Ząbkowskim Cecylia Wodnicka-Ząbkowska tworzyła wielkoformatowe dekoracje malarskie w wielu obiektach  architektonicznych na terenie południowej Polski. Małżeńska współpraca zaowocowała również stworzeniem kilku rzeźb.

Cecylia Wodnicka-Ząbkowska - wystawy i nagrody

Debiut wystawienniczy Cecylii Wodnickiej-Ząbkowskiej miał miejsce w 1957 roku. Od tego czasu malarka pokazywała obrazy na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Została wyróżniona m.in. na wystawie XXV-lecia PRL (Kraków 1969).

Prace Cecylii Wodnickiej-Ząbkowskiej znajdują się m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Lubuskiego w Zielonej Górze, Uniwersytetu Robotniczego w Strumicy, Kolonii Artystycznej w Poćitejl, a także w zbiorach prywatnych w kraju oraz w Belgii, Jugosławii, Niemczech oraz we Włoszech.

NIEDOSTĘPNE OBRAZY CECYLII WODNICKIEJ-ZĄBKOWSKIEJ