KATZ Emmanuel

Emmanuel Katz (zw. Mané-Kat) urodził się w 1894 roku, zmarł w 1962 r. Uczęszczał do Szkoły Rysunkowej w Wilnie. Studia kontynuował w Prywatnej Szkole Malarstwa w pracowni Mykoły Muraszki w Kijowie. Od 1913 roku studiował w paryskiej École des Beaux-Arts pod kierunkiem Fernanda Cormona. Tam spotkał między innymi Chaima Soutine, jednego z czołowych francuskich ekspresjonistów. W 1917 roku powrócił na Ukrainę i został profesorem w Instytucie Artystycznym w Charkowie.

Trzy lata później ponownie przeniósł się do Francji, gdzie zamieszkał na stałe (obywatelstwo otrzymał w 1927 roku). Swoje inspiracje malarskie czerpał z twórczości współczesnych mu kubistów i fowistów a także dawnych mistrzów, m.in. Rembrandta. Najczęstszym tematem jego prac było życie wschodnioeuropejskich żydów. Na swoich pracach przedstawił pełen przekrój żydowskiego społeczeństwa: od rabinów i studentów Talmudu po komediantów, muzyków i żebraków. Tworzył także pejzaże i martwe natury. Malował dynamicznymi pociągnięciami pędzla. Przedmioty i postacie na jego pracach przybierały często nierealne formy oraz kolory, wydawały się falować i przewracać przez zamierzone przez artystę zaburzanie perspektywy.