HENRYK KRYCH - NOTA BIOGRAFICZNA

Henryk Krych urodził się w 1905 roku w Warszawie, zmarł tamże w 1980 roku. Wykształcenie artystyczne zdobył w latach 1920-1925 w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie, którą ukończył ze specjalizacją w dziedzinie malarstwa sztalugowego i ściennego. Przed II wojną światową bywał określany jako kontynuator sztuki Witolda Wojtkiewicza i Tadeusza Makowskiego.
Od 1950 roku malarz był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.

Henryk Krych malował najczęściej pejzaże, weduty i martwe natury, w których szczególnie upodobał sobie kompozycje z kwiatami. Malarz nieco rzadziej podejmował również tematykę postaci ludzkiej, ukazywał, np. dzieci lub sceny cyrkowe. Prace artysty związane są z nurtem koloryzmu, w niektórych jego obrazach widoczne są silne wpływu postimpresjonizmu. Henryk Krych bardzo różnie podchodził do sfery formalnej dzieła – raz malował bardziej realistycznie, z iluzją głębi, innym razem operował wyłącznie płaszczyzną, kształtował obrazy w sposób monochromatyczny. Późne prace artysty cechują się dominacją odcieni błękitu, ale w obrazach z lat 70. wieku zaczynają pojawiać się kontrasty czerwieni i czerni, rzadziej wyraźny kontur.

Artysta dużo wstawiał. Jego prace były eksponowane np., na wystawach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, na wystawach okręgowych, ogólnopolskich i zagranicznych. Henryk Krych doczekał się również kilku wystaw indywidualnych, m. in. w Warszawie, Łodzi i Chicago. Malarz był również wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, w 1937 roku otrzymał nawet zaszczytne wyróżnienie TZSP.