KUNA Henryk

Henryk Kuna urodził się w 1881 roku, zmarł w 1945 roku. W 1900 roku rozpoczął naukę w warszawskiej pracowni Piusa Wielońskiego. Następnie kontynuował edukację na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Konstantego Laszczki. Podczas pierwszego pobytu w Paryżu w 1903 roku po raz pierwszy zetknął się ze sztuką Auguste’a Rodina, która wywarła na nim ogromne wrażenie i znacząco wpłynęła na pierwszy okres jego twórczości. Do stolicy Francji powrócił jeszcze kilka lat później, by doskonalić warsztat rzeźbiarski w pracowni włoskiego Kamieniarza Pellecota.

Henryk Kuna debiutował na wystawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1904 roku. Od tamtego czasu regularnie wystawiał swoje prace także wraz z Towarzystwem Artystów Polskich „Sztuka” oraz Krakowskim Stowarzyszeniem „Rzeźba”. Brał także udział w Salonach Paryskich oraz Biennale w Wenecji. W 1922 roku był jednym z członków - założycieli Stowarzyszenia Artystów Polskich RYTM. Henryk Kunia stosunkowo wcześnie zyskał międzynarodowy: jego prace były wcielane nie tylko do polskich, ale także zagranicznych kolekcji sztuki (m.in. Galeria Sztuki Nowoczesnej w Wenecji, Muzeum w Luksemburgu), natomiast sam artysta był nagradzany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, m.in. Polonia Restituta. Od 1936 roku prowadził katedrę rzeźby na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie.