PILLATI Henryk

Henryk Pillati urodził się w 1832 roku, zmarł w 1894 r. Edukację artystyczną rozpoczął w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, jednak musiał przerwać ją po trzech latach, kiedy stracił rodziców na skutek epidemii cholery. Jako 16-letni chłopiec stanął przed koniecznością utrzymania siebie i młodszego rodzeństwa. Malował liczne scenki rodzajowe i batalistyczne na sprzedaż, zajmował się również ilustratorstwem. Prywatne stypendia umożliwiły mu dwukrotny pobyt w Paryżu (1853, 1857), gdzie uczęszczał do École des Beaux-Arts oraz poznawał dzieła starych mistrzów w muzeach. Swoją edukację uzupełnił później na uczelniach artystycznych w Monachium i w Rzymie. W 1858 roku powrócił do Warszawy, gdzie osiadł już na stałe. Swoje obrazy wielokrotnie wystawiał w tamtejszym TZSP, Salonie Krywulta a także w krakowskim TPSP. Kontynuował swoją twórczość ilustratorską współpracując z "Tygodnikiem Ilustrowanym" i "Kłosami" oraz wydawnictwami książkowymi. Malował przeważnie sceny historyczne i batalistyczne związane z historią Polski, najczęściej obrazujące bitwy z okresu potopu szwedzkiego. Jego twórczość charakteryzowała niezwykła swoboda oraz wyczucie koloru.