HENRYK POLICHT - NOTA BIOGRAFICZNA

Henryk Policht urodził się w 1888 roku w Wiatrowicach, zmarł w 1967 roku w Krakowie. Pochodził z rodziny chłopskiej. Uczęszczał do Seminarium Nauczycielskiego w Starym Sączu, gdzie w 1910 roku zdał maturę. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela w Rącznej. W tym czasie uzupełniał wykształcenie uczestnicząc w zaocznych zajęciach z rysunku i robót ręcznych. W 1912 roku uzyskał świadectwo kwalifikacyjne nauczyciela szkoły podstawowej, w 1914 zaś świadectwo egzaminu wydziałowego w dziedzinie rysunku i robót ręcznych. W kolejnych latach pracował jako nauczyciel w Liszkach i Krakowie, od 1915 roku studiując równolegle na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Józefa Mehoffera. Dyplom otrzymał w 1920 roku. W czasach akademickich był kilkukrotnie nagradzany, np. w konkursie na rysunek (1920). Henryk Policht w tym okresie uczęszczał również na wykłady z matematyki, psychologii i historii wygłaszane na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1924 roku uzyskał dyplom nauczyciela rysunków w szkołach średnich i zakładach kształcenia nauczycieli.
Malarz był członkiem Grupy Artystów Polskich „Krąg” oraz Związku Polskich Artystów Plastyków. Współpracował z czasopismami „Rysunki i Roboty Ręczne” oraz „Maski”.
Przez całe życie poświęcał się działalności pedagogicznej, od 1932 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Państwowego Pedagogium w Krakowie. Napisał też kilka podręczników, np. Interpretacja obrazów w nauce szkolnej (1929), czy Nauka rysunku (1933-1934). Artysta interesował się twórczością dzieci, organizował nawet wystawy ich prac.
Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany wraz z innymi profesorami krakowskich szkół średnich, osadzony w więzieniu przy ul. Montelupich, a następnie przewieziony do obozu pracy w Nowym Wiśniczu. W niewoli wykonywał portrety współwięźniów oraz (na polecenie komendanta obozu) wizerunki strażników.
Henryk Policht został uwolniony w 1940 roku. Rozpoczął pracę w Szkole Przysposobienia Zawodowego, a po jej likwidacji objął stanowisko kreślarza w Powiatowym Urzędzie Gospodarczym w Krakowie. W 1944 roku prowadził tajne kursy rysunku w krakowskim klasztorze Felicjanek. W następnym roku włączył się do organizacji nauki w Pedagogium. Po wojnie nadal pracował jako nauczyciel w liceach krakowskich, prowadził też zajęcia na kursach dla nauczycieli rysunku.

Henryk Policht uprawiał malarstwo sztalugowe. Wykorzystywał technikę olejną, akwarelową i pastele. Malował najczęściej pejzaże, zwykle krakowskie, najchętniej widoki Salwatora i jego okolic. Przedstawiał również martwe natury z kwiatami i portrety, rzadziej sceny rodzajowe. Jego prace cechuje charakterystyczna dla artysty „pastelowa mgła”.

Malarz chętnie pokazywał swoje prace. Jego debiut wystawienniczy miał miejsce już w 1920 roku, na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Później eksponował też w Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Lublinie i Radomiu. Pierwsza wystawa indywidualna Henryka Polichta miała miejsce w 1936 roku w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Na pokazach artysta kilkakrotnie zdobywał nagrody i wyróżnienia.

Henryk Policht został odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Sztandaru Pracy.

Prace malarza znajdują się głównie w kolekcji prywatnej jego rodziny. W zbiorach publicznych jego obrazy odnaleźć można w Muzeum Krakowa lub w kolekcjach Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Prezydium Rady Ministrów.