Wschód księżyca w zimie (1912)

HENRYK UZIEMBŁO - NOTA BIOGRAFICZNA

Henryk Uziembło
[Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]

Henryk Uziembło urodził się w 1879 roku w Krze (obecnie w obrębie Trzebini), zmarł w 1949 roku w Krakowie. Uczył się na Wydziale Przemysłu Artystycznego Szkoły Przemysłowej w Krakowie, następnie podjął studia na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego Kunstgewerbeschule w Wiedniu u Karola Kargera. W latach 1902-1903 kontynuował edukację w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Teodora Axentowicza i Stanisława Wyspiańskiego. Artysta kształcił się ponadto w Académie Julian w Paryżu oraz w Londynie, gdzie studiował architekturę wnętrz.

W 1905 roku odbył artystyczną podróż do Włoch.

Henryk Uziembło zajmował się projektowaniem dla przemysłu metalurgicznego oraz sztuką książki. Pełnił również funkcję kierownika artystycznego w Zakładzie Witrażów Stanisława Gabriela Żeleńskiego.

Artysta był współzałożycielem towarzystwa Polska Sztuka Stosowana (1901), popularyzatorem hasła zrównania tzw. sztuki "czystej" i użytkowej. Henryk Uziembło był również współwydawcą pisma satyrycznego "Liberum Veto" oraz współredaktorem "Poradnika Graficznego".

W 1915 roku artysta został powołany w szeregi armii austro-węgierskiej. W tym okresie dokumentował życia wojska,przedstawiając poszczególnych żołnierzy i sceny z frontu. W tym czasie najczęściej tworzył w technice akwareli.

Henryk Uziembło został kronikarzem Legionów Polskich, zaś w 1920 roku powierzono mu oprawę artystyczną aktu zaślubin Polski z morzem w Pucku.

W 1922 roku rozpoczął pracę w Państwowej Szkole Zdobnictwa i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, gdzie został wykładowcą.

Twórczość Henryka Uziembły

Artysta tworzył w różnych technikach, za pomocą farb olejnych, akwarelowych i pasteli.

Henryk Uziembło tworzył nastrojowe pejzaże, w których są widoczne wpływy twórczości Jana Stanisławskiego i francuskich postimpresjonistów. W swoich pracach przedstawiał m.in. górskie widoki, morskie brzegi, weduty, portrety i sceny rodzajowe.

Malarstwo Henryka Uziembły jest łączone z tzw. stylem swojskim.

Poza malarstwem sztalugowym Henryk Uziembło tworzył grafikę oraz malarstwo monumentalne, tworzył projekty witraży i mozaik.

Po I wojnie światowej artysta wciąż tworzył sztukę użytkową, projektował grafikę książkową, meble, tkaniny oraz mozaiki.

Henryk Uziembło - wystawy i zbiory

Artysta często eksponował swoje obrazy. Prace Henryka Uziembły znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i muzealnych, m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego w Krakowie.

TEKSTY O ARTYŚCIE

"To, czego nauczył się w okresie studyów pejzażowych naprzykład, a głównie oryginalnych wartości koloru, to uchroniło go następnie od konwencyonalności w malowaniu i od zadowalania się szablonową obserwacyą. Pejzaże i obrazy o tematach ludowych Uziembły są nadzwyczaj mocne w natężeniu barw, bardzo kolorowe, malowane szeroko, gęstą warstwą malarskiego "ciasta", jak się w argocie malarskim nazywa farbę. Prócz wrażliwości wysoce oryginalnej na kolor w obrazach Uziembły, względnie w pejzażach, widoczne jest poczucie natury, jej poezyi i rodzimego sentymentu, który w niejednej jego pracy znalazł bardzo szczęśliwy wyraz. W tym dziale pracy malarskiej, w którym wyładowuje się zwykle bezpośrednio entuzyazm malarza dla natury i jej piękna, to jest w pejzażach, realizuje Uziembło liryczne właściwości swego talentu. Jako dekorator zatem, architekt wnętrz itd. wykazuje on zasadnicze, solidne powiedziałbym wartości swej indywidualności, te którymi torował sobie drogę w życiu, więc dążenie do ładu, spoistości, porządku."

Wilhelm Mitarski, Henryk Uziembło. Sylwetka, Kraków 1916, s. 13.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY