MONIUSZKO Jan Czesław

Jan Czesław Moniuszko urodził się około 1853 roku, zmarł w 1908 roku. Był synem kompozytora, Stanisława Moniuszki. Od 1871 roku uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. Uczęszczał także na prywatne lekcje malarstwa i rysunku do Bonifacego Dziadulewicza. W 1878 rozpoczął studia na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe i kompozycje historyczne. Były to zarówno poważne, dramatyczne wydarzenia, jak i lekkie sceny salonowe, przedstawiające zabawy, spotkania i tańce. Tworzył przede wszystkim w technice olejnej, jednak swoich sił próbował także w akwareli i drzeworycie. Poza obrazami sztalugowymi tworzył monumentalne dekoracje malarskie – wiadomo na przykład, że ozdobił ściany w Cukierni Jackowskiego mieszczącej się w Ogrodzie Saskim.

Odrębną działalnością Jana Moniuszki było ilustratorstwo. Artysta rysował karykatury oraz reprodukował niektóre ze swoich prac malarskich w formie rycin, zamieszczanych potem w czasopismach. Ilustracje jego autorstwa były publikowane m.in. w „Tygodniku powszechnym”. Swoje prace malarskie wystawiał przede wszystkim w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, Salonie Krywulta, Salonie Ungra oraz w Salonie Artystycznym.