RUBCZAK Jan

JAN RUBCZAK - NOTA BIOGRAFICZNA

Jan Rubczak (Dubczak) urodził się w 1884 roku, zmarł w 1942 roku w Auschwitz. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Floriana Cynka i Józefa Pankiewicza. Następnie kontynuował edukację w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku oraz w Academie Colarossi w Paryżu. Po ukończeniu studiów na wiele lat osiadł w stolicy Francji. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu, które rozpoczęło działalność w 1911 roku. Należał także do Towarzystwa Polskiego Literacko-Artystycznego. Po powrocie do Krakowa w 1924 roku pracował jako pedagog w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehofferowej. Od 1931 uczył na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wystawiał wspólnie z Cechem Artystów Plastyków „Jednoróg” oraz Towarzystwem Artystów Polskich „Sztuka”, sporadycznie także z Formistami.

Jan Rubczak tworzył w technikach malarskich i graficznych. Jego styl malarski rozwinął się pod wpływem koloryzmu Józefa Pankiewicza oraz malarstwa Paula Cézanne’a. Często wykonywał pejzaże oraz widoki miejskie. Inspiracji do dzieł dostarczały mu liczne podróże artystyczne, które odbył po Holandii, Anglii, Włoszech i Hiszpanii. Wysoko ceniona była twórczość graficzna tego artysty. W jego akwafortach i akwatintach przeważają tematy miejskie, zwłaszcza detale architektoniczne przedstawiane najczęściej pod osłoną nocy.

Prace Jana Rubczaka wzbogacają kolekcje Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie, Muzeum Świętokrzyskiego w Kielcach oraz Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.