BARCICKA Janina

Janina Barcicka urodziła się w 1933 roku, zmarła w 2010 roku. Studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obroniła w 1961 roku u Franciszka Strynkiewicza. W latach 1961-1965 była projektantem medali i monet w Mennicy Państwowej. Pracowała także jako kustosz Muzeum Mennicy. Debiutowała na Warszawskiej Wystawie Okręgowej w 1962 roku. Tworzyła rzeźby z metalu, kamienia i żelbetu. Często inspiracją dla jej twórczości były zjawiska z dziedziny astronomii („Narodziny planety”, „Galaktyka”) i świat muzyki („Nokturn”). Artystka poza rzeźbami w małej skali wykonywała także zlecenia na duże kompozycje plenerowe, które można oglądać chociażby w Mielcu („Requiem”, „Symfonia”), Kielcach („Przemijanie”) i Wałbrzychu („Wirująca kometa”). Janina Barcicka brała udział w wielu wystawach zbiorowych poświęconych rzeźbie, m.in.: Ogólnopolskiej Wystawie Rzeźby Plenerowej w Opolu (1967), Spotkaniach Rzeźbiarskich w Hajnówce (1967), Spotkaniach Rzeźbiarskich w Orońsku (1968), II Festiwalu Sztuk Pięknych w Galerii Zachęta, 25-leciu Rzeźby Warszawskiej (1969), Ogólnopolskiej Wystawie Rzeźby Plenerowej w Orońsku (1969).