ADLER Jankiel Jakub

JANKIEL JAKUB ADLER - NOTA BIOGRAFICZNA

Jankiel Jakub Adler urodził się w 1895, zmarł w 1949 roku. Edukację rozpoczął terminując w zakładzie grawerskim swojego wuja w Belgradzie. Naukę kontynuował u Gustava Wiethchtera w Kunstgewerbeschule w Barmen.
Dużo podróżował między polskimi, niemieckimi i francuskimi ośrodkami artystycznymi – mieszkał między innymi w Paryżu, Warszawie i Düsseldorfie, gdzie stykał się z różnymi tendencjami w sztuce. W 1918 roku rozpoczął współpracę z działającym w Łodzi ugrupowaniem Jung Jidysz zrzeszającym młodych żydowskich artystów. W latach 20 związał się z lewicowym berlińskim magazynem „Die Aktion” promującym awangardową sztukę. Wystawiał także z niemieckimi „Das Junge Rheinland”, „Gruppe Progressiver Künstler”, „Novembergruppe” oraz „Dresdner Sezession”. Na początku lat 30. pracował jako wykładowca w Akademii Sztuki w Düsseldorfie.

Zajmował się malarstwem, grafiką, ilustracją oraz krytyką artystyczną. Wykonywał także monumentalne dekoracje malarskie oraz scenografie filmowe dla wytwórni „Kinor” (w 1936 roku był kierownikiem artystycznym produkcji „Za grzech”). Wczesna twórczość Jankiela Jakuba Adlera, przypadająca na czasy współpracy z „Die Aktion” oraz „Jung Jidysz” i niemieckimi ugrupowaniami, była przesycona duchem ekspresjonizmu oraz symbolizmu Marca Chagalla. Z czasem uległ fascynacji kubizmem reprezentowanym przez Pabla Picassa oraz abstrakcyjnym malarstwem Paula Klee. Na bazie tych doświadczeń artysta wytworzył swój własny styl, charakteryzujący się kubizującym uproszczeniem form, ekspresjonistyczną „dzikością” koloru oraz poważnym nastrojem. W swoich pracach podejmował tematy związane z kulturą i historią Narodu Żydowskiego.