ZĄBKOWSKI Józef Lucjan

JÓZEF LUCJAN ZĄBKOWSKI

Józef Lucjan Ząbkowski urodził się w 1928 roku w Częstochowie, zmarł w 1998 roku w Krakowie. W 1948 roku rozpoczął studiaw Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie kształcił się pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki i Hanny Rudzkiej-Cybisowej. W 1954 roku obronił dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej, a od połowy lat 50. pracował jako asystent swojej promotor. Przez kolejne kontynuował pracę na macierzystej uczelni, gdzie w 1988 roku otrzymał tytuł profesora. W latach 1987-1993 Józef Lucjan Ząbkowski był dziekanem Wydziału Malarstwa.
Artysta był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i współzałożycielem grupy międzyśrodowiskowej "Krąg".

Żoną Józefa Lucjana Ząbkowskiego była malarka Cecylia Wodnicka-Ząbkowska.

Twórczość Józefa Lucjana Ząbkowskiego

Artysta poza malarstwem sztalugowym i monumentalnym zajmował się także rysunkiem i grafiką. Obrazy Józefa Lucjana Ząbkowskiego mają abstrakcyjny charakter, który przejawia się w zgeometryzowanych formach i zestawianiu ze sobą intensywnych czystych barw.

Józef Lucjan Ząbkowski - wystawy i wyróżnienia

Józef Lucjan Ząbkowski wystawiał swoje prace na wielu wystawach, m.in. m.in. na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki "Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale (1955), Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, w Sopocie (1956, 1963), "Wystawie malarstwa w XV-lecie PRL" (1961).

Obrazy Józefa Lucjana Ząbkowskiego znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Teksty o artyście

"Po epizodycznym raczej, młodzieńczym flircie ze sztuką informel o wyraźnie organicznej genezie, Ząbkowski zaczyna tworzyć - jak sam je nazywa - 'nakładki', polegające na warstwicowym łączeniu ze sobą dwu obrazów o regularnej budowie. Niektórzy krytycy dopatrywali się w tym działaniu reminiscencji Dada; dość powierzchownie jednak, gdyż prąd ów opierał się na dziełach jednorodnych formalnie, choć sprzecznych intencjonalnie. Ząbkowski natomiast postępował na odwrót. Jego koncepcja bliższa była dalekowschodniej 'jedności w wielości', bądź równie odwiecznemu nieantagonistycznemu łączeniu przeciwieństw ze sztuki bizantyńskiej rodem. W dziełach swych konfrontował - dla znalezienia wspólnego mianownika - surowy, matematyczny rachunek ze swobodną dynamiką życia w jego elementarnych przejawach. W trakcie doskonalącej ewolucji jego sztuki owe 'nakładki', okazawszy się niepotrzebnymi, zostały wyparte czy raczej uproszczone do wykreślonej farbą figury umiarowej, koła lub prostokąta, by, później jeszcze, zmienić się w mocne rytmy pionów i poziomów".

Jerzy Madeyski, Józef Lucjan Ząbkowski, Związek Polskich Artystów Plastyków, Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach 1981.