KAZIMIERZ LASOCKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Kazimierz Lasocki urodził się w 1871 roku w Gąbinie k. Gostynina na Mazowszu, zmarł w 1952 roku w Warszawie.
Edukację artystyczną rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Jana Kauzika. W latach 1895-1898 studiował w Monachium, najpierw w prywatnej szkole Antona Ažbego, potem w akademii u Johanna Caspara Hertericha i Franza Stucka. Pod koniec lat 90. kontynuował naukę jeszcze w Warszawie, u Stanisława Ostrowskiego. W latach 1901-1904 mieszkał w Warszawie pracując jako asystent w prywatnej szkole Konrada Krzyżanowskiego.
Na kolejne dziesięć lat osiadł wraz z rodziną we Włoszech, często jednak odwiedzał ojczyznę. W czasie I wojny światowej przemieszczał się wraz z armią rosyjską. W 1919 roku wrócił do Warszawy.
Od 1934 roku był kierownikiem Sekcji Malarzy Animalistów w Warszawskim Towarzystwie Artystycznym. Wystawiał z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Salonie Kulikowskiego.

Kazmierz Lasocki wiele podróżował, odwiedził m.in. Budapeszt, Berlin, Pragę, bywał na Wołyniu. Odbywał również dalekie wycieczki piesze, np. do Turcji.

Artysta malował najczęściej na różnych dworach ziemiańskich, do których był chętnie zapraszany. Kazimierz Lasocki podejmował głównie tematykę pejzaży wiejskich i portretów, które malował w sposób realistyczny, czasem uzupełniając je o pewne elementy symbolizmu. Niekiedy tworzył również akty i sceny rodzajowe. Od 1907 roku w jego pracach stale pojawiał się motyw pasącego się bydła, który stał się znakiem rozpoznawczym twórczości artysty.

Obrazy Kazimierza Lasockiego znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych w Polsce oraz za granicą, m.in. na Ukrainie, w Litwie, w Czechach.