POCHWALSKI Kazimierz

KAZIMIERZ POCHWALSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Kazimierz Pochwalski w swojej pracowni
[Źródło: NAC]

Kazimierz Pochwalski urodził się w 1855 roku w Krakowie, zmarł tamże w roku 1940. Wywodził się z artystycznej rodziny – jego ojcem był malarz Józef Kasper Pochwalskiego, bratem artysta Władysław. Jego syn Józef Mikołaj (1888-1963) i bratankowie Kasper (1899-1971) oraz Stanisław (1896-1959) również byli malarzami. Kazimierz Pochwalski nauki malarskie początkowo pobierał u swojego ojca, następnie w latach 1871-1876 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Już wtedy osiągał sukcesy, był m.in. laureatem pierwszej nagrody w konkursie na akt akademicki (1875). W 1877 roku otrzymał roczne stypendium na wyjazd do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się pod kierunkiem: Alexandra Wagnera i Otto Seitza. Ten etap nauki zakończył otrzymawszy srebrny medal. Po powrocie do kraju edukację kontynuował na macierzystej uczelni w pracowni Jana Matejki, później doskonalił swój warsztat jeszcze podczas wyjazdów do Wiednia, Rzymu i Paryża.
W 1893 roku objął katedrę malarstwa w wiedeńskiej ASP i wkrótce otrzymał tytuł profesora. Mieszkał w Austrii aż do końca I wojny światowej, w 1919 roku wrócił do rodzinnego Krakowa.
W 1924 roku został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

Kazimierz Pochwalski był biegłym technicznie i warsztatowo artystą. We wczesnym okresie twórczości wykonywał noszące ślady wpływu sztuki monachijskiej realistyczne sceny rodzajowe i obrazy religijne, z czasem jednak skupił się na malarstwie portretowym. Artysta szybko zyskał sobie uznanie oraz szeroką rzeszę klientów, wśród których znalazła się nawet austriacka rodzina cesarska. Kazimierz Pochwalski portretował również przedstawicieli elit politycznych, arystokracji, ziemiaństwa, ludzi nauki, literatury i sztuki.
Artysta malował akademickie, realistyczne, ale lekko idealizowane portrety najczęściej w typie reprezentacyjnym. W swoich obrazach doskonale oddawał podobieństwo fizjonomiczne oraz rys charakterologiczny modela.
Poza malarstwem sztalugowym Kazimierz Pochwalski zajmował się również sztuką monumentalną, był autorem plafonu w krakowskim gmachu Arcybractwa Miłosierdzia.

Malarz wystawiał swoje prace na wystawach w Polsce (Warszawa, Kraków) i za granicą, m.in. w Paryżu, Florencji, Monachium i Wiedniu, gdzie otrzymał złoty medal na wystawie międzynarodowej (1891). Obrazy Kazimierza Pochwalskiego znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych, np. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Lesznie, Muzeum H. Sienkiewicza w Oblęgorsku czy Lwowskiej Galerii Sztuki.