KAZIMIERZ WILK - NOTA BIOGRAFICZNA

Kazimierz Wilk urodził się 22 stycznia 1943 roku, zmarł 27 listopada 2018 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
W latach 1965-1971 studiował malarstwo, malarstwo ścienne oraz grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dwukrotnie otrzymał stypendium artystyczne Miasta Krakowa. W 1997 roku został wyróżniony stypendium artystycznym w Norymberdze, gdzie kontynuował swoją edukację. Kazimierz Wilk był członkiem oraz Związku Polskich Artystów Plastyków odznaczonym medalem „Vive l’art.!” i złotą odznaką ZPAP. Artysta przez kilka kadencji pełnił również funkcję prezesa Krakowskiego Klubu Malarzy. Od 1998 roku artysta należał także do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
Kazimierz Wilk był człowiekiem bardzo pracowitym, udzielał się również społecznie. Uczestniczył m.in. w plenerach organizowanych przez Fundację Sztuki Osób Niepełnosprawnych.

Kazimierz Wilk malował dużo. Inspiracje do swoich prac czerpał z natury, zarówno tej, która otaczała go na co dzień, jak i dalekiej, znanej z licznych podróży artysty po świecie. Malarz wybierał z otaczającego go świata pewne elementy, kierując się zawsze emocjami. Uważał, że artysta powinien być wierny swojej tożsamości twórczej i nie ulegać modom, oczekiwaniom czy presji otoczenia. Według Kazimierza Wilka wartość dzieła sztuki jest określana właśnie przez tego rodzaju autentyczność.
Artysta w swojej twórczości najczęściej podejmował temat martwej natury i pejzażu, rzadziej portretu. Kazimierz Wilk wybierał zwykle technikę olejną, tworzył jednak również gwasze, pastele i rysunki. Malował w sposób szkicowy, pozostawiając widoczne ślady pociągnięć pędzla. Malarz stosował przede wszystkim stonowaną paletę barwną, rozjaśniając swoje prace nierzadko akcentami żółcieni lub czerwienią, czego przykładem może być nastrojowy obraz "Wawel o zmroku". W stylistyce dzieł Kazimierza Wilka odbijają się echa sztuki kapistów.

Malarz brał udział w wielu wystawach zbiorowych i ponad pięćdziesięciu ekspozycjach indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. Austrii, Niemczech, Rosji, Japonii. W 1977 roku na Salonie Malarstwa w Pałacu Sztuki w Krakowie Kazimierz Wilk otrzymał Medal Wyspiańskiego. W 2001 roku Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie zorganizowało wielką, retrospektywną wystawę malarstwa artysty. Z tej okazji powstał również album monograficzny “Kazimierz Wilk – malarstwo”. Ponowna, jubileuszowa ekspozycja została zorganizowana przez TPSP w 2011 roku. Warto wspomnieć o dwóch cieszących się dużym zainteresowaniem wystawach artysty zorganizowanych w Stanach Zjednoczonych – w Nowym Jorku (2005), w ramach VII. Festiwalu „Chopin i Przyjaciele” oraz w New Jersey (2007) w Skulski Art Gallery.
Obrazy Kazimierza Wilka znajdują się w wielu zbiorach placówek kultury i muzeów, a także w kolekcjach prywatnych na całym świecie.

KAZIMIERZ WILK O SZTUCE

„W moim malarstwie inspiracje do obrazów czerpię z natury. Wystarczy jednak chwilę popatrzeć, aby pojąć, że jej nie odzwierciedlam. Byłoby to dla mnie niemożliwe i bez sensu. Ale cóż znaczy, że czerpię inspiracje? Dla mnie znaczy tyle, że patrząc na otaczającą mnie rzeczywistość nie wyróżniam z niej poszczególnych przedmiotów, a poddaję się urokowi ich wzajemnego na siebie oddziaływania. To znaczy, że dostrzegam w tym zjawisku jego kolor, ciężary waloru, arabeskę linii, że w mej świadomości tak ustawiam kadr obrazu aby dla mnie był interesujący. Już na tym etapie w mojej świadomości pewne elementy kompozycji są bardziej eksponowane, a inne niepotrzebne, eliminowane całkowicie. Nie jest to proces chłodnej kalkulacji, ale wielkie zawirowanie emocjonalne. To właśnie nazywam inspiracją. Pojawia się wtedy potrzeba utrwalenia tego wydarzenia, a równocześnie dłuższego w nim przebywania.”

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY