MIEN Klementyna

KLEMENTYNA MIEN

Klementyna Julia Mien urodziła się w Krakowie w 1870 roku, zmarła w Montereau we Francji w 1954 roku. Uczyła się w krakowskiej Szkole Przemysłowej, jednocześnie rozwijając swój warsztat malarski w pracowni Józefa Siedleckiego na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. Później kształciła się prywatnie u Stanisława Bryla i Józefa Mehoffera.

W 1900 roku wyjechała do Paryża, gdzie przez trzy lata studiowała w Académie des Beaux-Arts. W 1903 roku wróciła do rodzinnego Krakowa. W latach 30-tych przeniosła się do Bochni. Podczas II wojny światowej porzuciła działalność artystyczną. Do malarstwa powróciła dopiero po przeprowadzce do Francji w latach 50-tych.

Twórczość Klementyny Mien

Klementyna Mein była znana z dzieł o charakterze dekoracyjnym, głównie martwych natur z motywem kwiatów. Zasłynęła także jako portrecistka kobiet i dzieci, znacznie rzadziej tworzyła pejzaże i weduty. Posługiwała się głównie techniką olejną i pastelem. Idąc w ślady ojca – Juliusza Miena zajmowała się także fotografią. Po jego śmierci prowadziła zakład fotograficzny w Krakowie, początkowo w jednej, następnie aż dwóch lokalizacjach. Wraz z przeprowadzką, artystka przeniosła swoje studio do Bochni. Współpracowała tam ze swoją uczennicą Janiną Podgajną.

Klementyna Mien – wystawy i kolekcje

Obrazy Klementyny Mien były eksponowane w Polsce i za granicą. Artystka wystawiała m.in. w Paryżu, Warszawie, Krakowie i Bochni. Jej prace można odnaleźć np. w zbiorach Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni oraz w Muzeum Fotografii (MuFo) w Krakowie.