JARODZKI Konrad

Konrad Jarodzki urodził się w 1927 roku. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (1949-1955) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem Eugeniusza Gepperta (1955-1958). Należał do założonej w 1961 roku Grupy Wrocławskiej, zrzeszającej artystów o zróżnicowanym stylu artystycznym. W latach 1957-1969 pracował jako projektant w „Miastoprojekt”. W 1967 roku powrócił na wrocławską PWSSP w roli pedagoga. W 1984 oraz w latach 1992-1996 pełnił funkcję rektora uczelni.

Artysta uprawia malarstwo. Inspiruje się światłem oraz ruchem. Jego pierwszy cykl będący wyrazem przeżyć z czasów II wojny światowej „Głowy Rozerwane” należał jeszcze do nurtu sztuki przedstawiającej. W jego późniejszych pracach dominują abstrakcyjne formy geometryczne i biologiczne. Kompozycja jego prac często składa się z wijących lub falujących form.

Obrazy Konrada Jarodzkiego znajdują się m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Szczecinie i Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Okręgowym w Toruniu oraz francuskiej Fundacji w Vence.