KRZYŻANOWSKI Konrad

Konrad Krzyżanowski urodził się w 1872 roku, zmarł w 1922 roku. W 1892 roku rozpoczął naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Został z niej wydalony wraz z kilkoma innymi studentami w 1897 roku z powodu strajku studentów polskich, w którym wzięli udział. Artysta przeniósł się do Monachium i rozpoczął naukę w prywatnej szkole malarstwa Simona Holossy’ego, jednego z najwybitniejszych węgierskich przedstawicieli realizmu tego okresu. W 1900 roku powrócił do Warszawy gdzie założył własną pracownię malarską. Przez kilka lat (1904-1909) pełnił funkcję profesora malarstwa w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W swojej pracy pedagogicznej, podobnie jak Simon Holossy, nie poprzestawał na zajęciach w pracowni lecz często wychodził z uczniami w plener. Przez pewien czas prowadził także zajęcia na Wydziale Malarstwa w Polskiej Szkole Sztuk Pięknych w Kijowie (1916-1918) i udzielał prywatnych lekcji malarstwa. Z jego pracowni wyszli m.in.: Maria Niedzielska, Tadeusz Pruszkowski, Piotr Potworowski, Irena Weiss.

Konrad Krzyżanowski malował niezwykle ekspresyjnie, żywymi pociągnięciami pędzla. Celowo pozostawiał swoje prace jakby niedokończone, niedomalowane. Stosował ciemną, brunatną gamę barwną i mocne kontrasty światłocieniowe. Portrety, które zdecydowanie dominują wśród wybieranych przez niego tematów cechuje trafna charakterystyka psychologiczna modela oraz siła wyrazu. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą: w Salonie Krywulta (1900–1903), Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1899, 1902, 1903, 1905, 1912, 1914, 1918, 1923), na Wystawie Niezależnych (1913), w londyńskim Albert Hall (1908), na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Rzymie (1911) i wielu innych.