ZIELIŃSKI Krystyn

Krystyn Zieliński urodził się w 1929 roku, zmarł w 2007 roku. Studiował na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Łodzi. W 1954 roku obronił dyplom i rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni. Tytuł profesora uzyskał w 1984 roku. Ukoronowaniem jego kariery naukowej było objęcie stanowiska rektora uczelni, które piastował w latach 1981- 1987. Wykładał także w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi oraz na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Angażował się także w działalność instytucji oświatowych: Rady Głównej Szkolnictwa Artystycznego a także Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, w której przewodniczył Sekcji Szkół Artystycznych w latach 1991-1999. Jako artysta zajmował się malarstwem, rzeźbą, rysunkiem i sztuką konceptualną. Jego twórczość nosiła znamiona inspiracji łódzką awangardą pierwszej połowy XX wieku, przede wszystkim konstruktywizmem, którym silnie przesiąknięta była jego macierzysta uczelnia. Szczególnie charakterystyczne dla tego artysty są abstrakcyjne, zgeometryzowane kompozycje z metalu. Wspólnie z Eugeniuszem Łobzowskim tworzył także instalacje artystyczne z pogranicza sztuk plastycznych i muzyki („Audycja I”, „Audycja II”, „Audycja III”). Działał w ugrupowaniach artystycznych „Piąte Koło” oraz „Nowa Linia”. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Wrocławiu; Muzeum Sztuki w Łodzi; Mondrianhuis w Amersfoort (Holandia); Grabowski Gallery w Londynie, Sveagalleriet w Sztokholmie i wielu innych instytucjach publicznych.