KUNKA Lech

Lech Kunka urodził się 1920 roku, zmarł w 1978 roku. W latach 1945-1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk w Łodzi pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. W trakcie studiów odbył roczne stypendium w paryskiej Académie Moderne Fernanda Légera. Był jednym z założycielem artystycznej GRUPY ST-53, której członkowie buntowali się przeciwko rygorom realizmu socjalistycznego. Artysta zajmował się malarstwem, kostiumologią, scenografią i projektowaniem form użytkowych.
Od samego początku w jego obrazach obecna była geometryzacja postaci i przedmiotów, co można wiązać z silnym wpływem artystycznym Władysława Strzemińskiego. Z czasem geometryczne przedstawienia figuralne ustąpiły w jego twórczości miejsca abstrakcji biologicznej, których kompozycja składała się z elementów przypominających tkanki i prymitywne organizmy. Artysta tworzył także abstrakcje geometryczne. Jego wkład w polską sztukę i edukację artystyczną został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) i nagrodą Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedagogiczną (1967).