MACIEJ BOGUSZ ZYGMUNT STĘCZYŃSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Maciej Bogusz Zygmunt Stęczyński (pseudonim Prawdomówski) urodził się w 1814 roku w Hermanowicach, zmarł w 1890 roku w Krakowie. Był rysownikiem, grafikiem, malarzem, pisarzem i poetą.
W młodości mieszkał w Krośnie i uczył się rysunku pod okiem malarza F. K. Marynowskiego. W latach 30. pracował w zakładzie litograficznym Piotra Pillera we Lwowie, w 1846 roku rozpoczął współpracę z lwowskim wydawnictwem Kajetana Jabłońskiego. W 1848 roku zaangażował się w wydarzenia Wiosny Ludów.
W 1859 roku Maciej Bogusz Zygmunt Stęczyński przeniósł się do Krakowa, gdzie pracował jako korektor miejscowej “Kroniki”, następnie pracował w Wydawnictwie Dzieł Tanich i Pożytecznych i bibliotece Stowarzyszenia Oświaty Ludowej w Krakowie. Na starość żył w biedzie, utrzymując się z datków. Zmarł na gruźlicę, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.

Maciej Bogusz Zygmunt Stęczyński najczęściej posługiwał się technikami rysunkowymi oraz litografią (zdarzało się, że odbitki podmalowywał ręcznie). Rzadziej malował akwarelą i gwaszem. Rysunkowe i graficzne prace artysty charakteryzują się linearnością, oszczędnym traktowaniem dalszych planów oraz ekspresyjnym szrafowaniem planów bliższych.
Artysta był również podróżnikiem i wybitnym znawcą Tatr. Owocem jego licznych wędrówek m. in. po Galicji, Tatrach, Pieninach, Beskidach czy Bałkanach, były opisy odwiedzanych miejsc oraz tysiące zanotowanych pejzaży. Malarz w swojej twórczości ukazywał również architekturę napotkanych miast oraz wiosek. Wiele z tych przedstawień zostało opublikowanych w formie albumów i ilustracji do poematów stanowiących doskonały materiał dokumentalny, m.in.: Okolice Galicji (1847-1848), poemat Tatry w dwudziestu czterech obrazach (1860), Album Pienin i Tatrów (1860) czy Pamiątka Malownicza.

Prace Macieja Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie czy Muzeum Narodowego w Warszawie.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY