ABAKANOWICZ Magdalena
| Tytuł: | Twarz (2004) |
| Technika: | tusz, ołówek, papier |
| Wymiary: | 41 x 29,5 cm (w świetle passe-partout) 69,5 x 56,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany ołówkiem l.d.: "M Abakanowicz" Datowany ołówkiem p.d.: "sierpień 2004" OPIS PRACY: Twórczość Magdaleny Abakanowicz, polskiej artystki o światowej sławie, kojarzona jest zwykle z pracami wielkoformatowymi – rzeźbą oraz sztuką tkanin. Prace mniejszego formatu, na papierze, wykonywane węglem lub tuszem, stanowią mniej znany obszar działalności artystki. Magdalena Abakanowicz tworzyła je począwszy od lat 70. XX wieku, ukazując zwykle ludzkie twarze lub torsy w formie niedokończonej, enigmatycznej, niezwykle ekspresyjnej. Prezentowana praca z 2004 roku stanowi właśnie jeden z takich przykładów twórczości artystki i pochodzi prawdopodobnie z cyklu "Oblicza". Prace te wykonywane były szkicowo i swobodnie. Stanowiły zwykle zapis procesu twórczego – były jego początkiem lub też utrwalały jego rozwój. Służyły jako swego rodzaju notatki z indywidualnych przemyśleń Magdaleny Abakanowicz na temat człowieka i jego kondycji we współczesnym świecie. Podobnie jak w przypadku innych prac, Magdalena Abakanowicz przedkładała serię ponad jednostkowe dzieło. Malowane twarze były nieczytelne, przypominały maski i uderzały widza siłą przekazu. Artystka zwracała bowiem uwagę na ludzką głowę w kontekście zarówno biologicznym: procesu myślenia, konfrontacji, zaspokajania głodu, wyrażania i odczuwania emocji, ale także psychologicznym, odnosząc się do roli i miejsca jednostki w społeczeństwie, tłumie, nadmiarze informacji i szybkiego masowego przekazu. Śledzenie sposobu namalowania owych twarzy pozwala zrozumieć, że proces twórczy, stanowił dla Magdaleny Abakanowicz zawsze najwyższą wartość. |
 | |
MAGDALENA ABAKANOWICZ - NOTA BIOGRAFICZNA
Magdalena Abakanowicz urodziła się w 1930 roku w Falentach pod Warszawą, zmarła w 2017 roku. W latach 1950-54 studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1965 roku kierowała Pracownią Gobelinu na PWSSP w Poznaniu. W 1979 roku otrzymała tytuł profesora. Wygłaszała także wykłady w Los Angeles, w Berkeley, Bostonie, Nowym Jorku, San Diego, Sydney i Tokio. Najbardziej znana jest ze swojej twórczości rzeźbiarskiej: monumentalnych grup „Tłum”, „Plecy”, „Głowy” oraz miękkich, ogromnych rozmiarów instalacji z tkaniny nazwanych od nazwiska artystki „Abakanami”. Malowała także znacznych rozmiarów gwasze. Głównym tematem jej twórczości była kondycja psychiczna i moralna człowieka we współczesnych czasach. Artystka była laureatką siedmiu doktoratów honoris causa oraz prestiżowych odznaczeń: Krzyża Komandorskiego Polonia Restituta z Gwiazdą i francuskiego Krzyża Komandorskiego Orderu Sztuki i Literatury, Należała do amerykańskiej i niemieckiej Akademii Sztuki i Literatury. Jej prace znajdują się w posiadaniu kilkudziesięciu instytucji artystycznych na całym świecie. Wśród nich wymienić można Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, National Gallery of Art w Waszyngtonie oraz Stedelijk Museum w Amsterdamie. Londyńska galeria Tate Modern poświęciła pracom artystki całą salę w ramach ekspozycji stałej.
NIEDOSTĘPNE DZIEŁA MAGDALENY ABAKANOWICZ
niedostępne
