GIERYMSKI Maksymilian

Maksymilian Gierymski urodził się w 1846 roku, zmarł w 1876 r. Starszy brat Aleksandra Gierymskiego. W odróżnieniu od brata Aleksandra, jego kariera artystyczna nie była mocno ukierunkowana od samego początku. Ukończył studia w Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Puławach, gdzie poznał Adama Chmielowskiego. Po powstaniu styczniowym przez krótki czas uczył się jeszcze w Szkole Głównej w Warszawie, jednak stosunkowo szybko zrezygnował z niej na rzecz Klasie Rysunku.

Jego nauczycielami zostali Rafał Hadziewicz i Chrystian Breslauer. W 1867 roku otrzymał dwuletnie stypendium państwowe na studia zagraniczne, dzięki czemu mógł kontynuować edukację na monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Alexandra Strahubera oraz (prywatnie) Fransa Adama. Jeszcze podczas pobytu w kraju zainteresował się tematyką batalistyczną oraz przedstawianiem postaci jeźdźca i konia. Podczas pobytu w Monachium mógł doskonalić swoje zdolności w tej tematyce malarskiej dzięki poznanym tam artystom o podobnych zainteresowaniach: Juliuszowi Kossakowi oraz Józefowi Brandtowi. Na jego osobowość twórczą oddziaływało także dawne malarstwo holenderskie i francuskie oraz współczesna mu sztuka niemiecka. Duże wrażenie wywarły na nim obce interpretacje tematyki historyczno-rodzajowej. Podejmował tematykę batalistyczną, historyczną oraz myśliwską. Jego dojrzała twórczość charakteryzuje się nowatorskim sposobem ujęcia krajobrazu. Polega ona na połączeniu realistycznych elementów geograficznych Mazowsza (tam najczęściej umiejscawiał akcję przedstawianych scen) z trafnie oddanym nastrojem.