STANGRET-KANTOR Maria

MARIA STANGRET-KANTOR - NOTA BIOGRAFICZNA

Maria Stangret-Kantor urodziła się w 1929 roku w Strzelcach Wielkich, zmarła w 2020 roku w Warszawie. Była żoną Tadeusza Kantora.
Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1956 roku była członkinią Grupy Krakowskiej II. W 1957 roku zaczęła również występować w spektaklach Teatru Cricot II, uczestniczyła też w niemal wszystkich happeningach poślubionego w 1961 roku Tadeusza Kantora.
W 1994 roku, cztery lata po śmierci męża, Maria Stangret-Kantor założyła Fundację im. Tadeusza Kantora.

Twórczość artystki wpisuje się w nurt malarstwa abstrakcyjnego. Początkowo malowała fakturowe obrazy informelowe, z czasem jednak zwróciła się w stronę minimalizmu i geometrii. Niekiedy w swoich pracach wykorzystywała technikę asamblażu. Malarka pokazywała swoje obrazy na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w Paryżu), jej debiut wystawienniczy miał miejsce w 1963 roku w Galerii Brinken w Sztokholmie. Maria Stangret-Kantor była związana z krakowską Galerią Krzysztofory oraz warszawską Galerią Foksal.
Dzieła artystki znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie oraz we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi czy Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku.

Poza twórczością artystyczną i aktorstwem Maria Stangret-Kantor zajmowała się również literaturą. Wydała zbiór tekstów pt. „Pamiętnik dziadka” oraz spisaną przez Lecha Stangreta autobiografię „Malując progi. Maria Stangret-Kantor o swoim życiu i twórczości”.