WIĘCKOWSKA Maria

MARIA WIĘCKOWSKA

Maria (Dzidka) Więckowska urodziła się w 1925 r. w Dęblinie, zmarła w 2010 r. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. w pracowniach Adama Marczyńskiego i Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Artystka obroniła dyplom w 1954 roku. Rok później wzięła udział w niezwykle ważnej dla sztuki i kultury polskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Należała do Związku Polskich Artystów Plastyków,

W malarstwie Marii Więckowskiej dominują tajemnicze portrety i sceny nieoczywistych relacji postaci. Nierzadko bohaterami jej kompozycji były dzieci  lub teatralne postacie mimów czy błaznów. Artystka podejmowała również tematykę martwej natury i kwiatów. Cechą charakterystyczną w jej twórczości jest wąska, często stonowana paleta barwna oparta na szarościach, ugrach, zieleniach, niekiedy ożywiona żółcieniem czy oranżem.  Ten kolorystyczny spokój, wibrująca faktura i pozy anonimowych postaci o wydłużonych proporcjach sprawiają, że obrazy Marii Więckowskiej silnie oddziałują na widza, są przejmujące, pełne emocji, ale i liryczne zarazem. Warto wspomnieć, że poza sztukami plastycznymi Maria Więckowska zajmowała się również poezją.

Więckowska często wystawiała swoje prace, głównie na ekspozycjach zbiorowych w Krakowie, ale także w Warszawie, Szczecinie czy Radomiu. Wystawiała również na pokazach zagranicznych, np. w Berlinie, Oslo i w Budapeszcie. Kilkukrotnie eksponowała na wystawach indywidualnych. Była malarką często nagradzaną, już w pierwszych latach aktywności twórczo-wystawienniczej zdobywała wyróżnienia, takie jak Nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa w Warszawie (1952). Twórczość Marii Więckowskiej była też pokazywana na pośmiertnych wystawach dorobku artystki, m.in. w krakowskich galeriach Artemis oraz Raven. Większość obrazów Marii Więckowskiej znajduje się w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, ale jej prace znajdują się również w zbiorach muzealnych, np. Muzeum Narodowego w Krakowie.