Pejzaż ze stogami

MICHAŁ POCIECHA - NOTA BIOGRAFICZNA

Michał Pociecha
[Źródło: NAC]

Michał Pociecha urodził się w 1852 roku w Prokocimiu, zmarł w 1908 roku w Krakowie. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, od 1875 roku naukę kontynuował w Monachium w pracowni Ludwiga von Löfftz. Po powrocie osiadł w Krakowie i rozpoczął działalność pedagogiczną – uczył rysunku w miejscowych szkołach: seminarium żeńskim oraz gimnazjum im. Jana III Sobieskiego.

Michał Pociecha dużo malował i rysował, jego ulubioną techniką była akwarela. Wśród jego obrazów dominują nastrojowe, sielskie pejzaże, zwykle wykonywane na wydłużonych, horyzontalnych formatach, niekiedy uzupełniane sztafażem. Artysta malował również wiejskie sceny rodzajowe, portrety oraz, nieco rzadziej, kompozycje historyczne.

Swoje obrazy Michał Pociecha wystawiał na ekspozycjach w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych oraz w Salonie Krywulta. Prace malarza pokazywane były również za granicą, m.in. we Lwowie, w Wiedniu i Pradze. Obrazy malarza reprodukowano na pocztówkach i w czasopismach („Świat”, „Wędrowiec”, „Tygodnik Ilustrowany”).

Prace Michała Pociechy znajdują się np. w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie i Kielcach.