BARABASZ Stanisław

STANISŁAW BARABASZ - NOTA BIOGRAFICZNA

Stanisław Barabasz urodził się w 1857 roku w Bochni, zmarł w 1949 roku w Zakopanem. Miał wielokierunkowe wykształcenie: studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie, następnie architekturę na Politechnice wiedeńskiej, uczył się również w Szkole Przemysłu Artystycznego w Wiedniu.
Po ukończeniu studiów pracował jako pedagog, m.in. w Miejskiej Szkole Rysunków i Modelowania działającej przy Muzeum Techniczno-Przemysłowym w Krakowie, był też profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Przemysłowej.
W 1901 roku Stanisław Barabasz przeniósł się do Zakopanego, gdzie przez ponad 20 lat kierował Szkołą Przemysłu Drzewnego. W tym okresie propagował styl zakopiański w sztuce użytkowej i architekturze, wykonywał liczne projekty mebli w tej konwencji. Należał do Towarzystwa "Sztuka Podhalańska".

Artysta zajmował się wieloma dziedzinami twórczości – był architektem i malarzem, wykonywał również projekty związane ze sztuką użytkową. Jego obrazy to najczęściej akwarelowe widoki Tatr i okolic Zakopanego.
Stanisław Barabasz był nie tylko twórcą, ale i kolekcjonerem. Interesowała go szczególnie sztuka ludowa Podhala.
Postać malarza znana jest również w całkowicie innym kontekście – artysta uznawany jest za nestora polskiego narciarstwa, cenione są również jego zasługi dla popularyzacji taternictwa.

Prace Stanisława Barabasza były wielokrotnie eksponowane, m.in. na wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz na pokazach w Zakopanem.