Dom i drzewo (2007)

STANISŁAW RODZIŃSKI

Stanisław Rodziński urodził się w 1940 roku, zmarł w 2021 roku. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Emila Krchy. Dyplom obronił w 1963 roku. Wraz z zakończeniem studiów rozpoczął pracę pedagogiczną w krakowskim Liceum Plastycznym. Od 1968 roku regularnie publikował teksty o sztuce. Od 1972 do 1980 roku Stanisław Rodziński prowadził pracownię malarstwa i rysunku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1981 roku Stanisław Rodziński powrócił z Wrocławia do Krakowa i rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni: początkowo prowadził pracownię malarstwa, w latach 1993-96 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa, a w latach 1996-2002 funkcję rektora.  Stanisław Rodziński aktywnie uczestniczył w ruchu kultury niezależnej lat 80. Malarz należał do grona sygnatariuszy deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet).

Stanisław Rodziński był członkiem Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej przy Archidiecezji Krakowskiej. Zajmował się publicystyką i teorią sztuki. Wydał kilka publikacji książkowych zawierających teksty na temat sztuki, np. Sztuka na co dzień i od święta (1999), Obrazy czasu (2001), Mój szkicownik (2005), Autoportret malarza (2012).

Malarstwo Stanisława Rodzińskiego

Stanisław Rodziński tworzył nastrojowe pejzaże, bliskie swoją stylistyką abstrakcji. Obrazy artysty charakteryzuje ciemna kolorystyka z intensywnymi akcentami żywych kolorów. Ekspresyjny dukt pędzla pozostawia na płótnach wyraźną fakturę, co stanowi cechę charakterystyczną tych prac.
Stanisław Rodziński tworzył również prace o tematyce religijnej. W przedstawieniach Drogi Krzyżowej artysta malując sceny z pasji Chrystusa przedstawiał uniwersalny problem cierpienia. Stanisław Rodziński wzmacniał taką wymowę obrazów wplatając w malowane sceny współczesne postacie (np. mężczyznę z kijem baseballowym w scenie upadku Chrystusa z kościoła w Mistrzejowicach).

Stanisław Rodziński - nagrody

Artysta był stypendystą m.in. Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Rzymie (1985) oraz Fundacji Janineum w Wiedniu (1994). Malarz został nagrodzony m.in. Złotym Medalem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1977), Złotą Odznaką Związku Polskich Artystów Plastyków (1978), Nagrodą Miasta Krakowa (1981), Nagrodą Muzeum Archidiecezji Warszawskiej (1985), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za pracę artystyczną i eseistykę. Artysta był stypendystą Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Rzymie (1985), Fundacji Janineum w Wiedniu (1994). Publikuje teksty o sztuce na łamach m.in. "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku". Jest członkiem Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej przy Archidiecezji Krakowskiej.

Wybrane wystawy indywidualne Stanisława Rodzińskiego:

1964 - Galeria Pegaz, Zakopane;
1965 - Galeria ZPAP (obecnie Pryzmat), Kraków;
1966 - BWA, Nowy Sącz;
1967 - TPSP, Warszawa, Galeria Arkady, Kraków;
1990/1991 - BWA w Krakowie/BWA w Olsztynie/BWA w Toruniu;
1992 - Instytut Polski w Paryżu;
1992 - Galeria u Jezuitów w Poznaniu;
1993 - Krakowska Galerii;
1995 - Galeria Kordegarda.

Artykuły na temat Stanisława Rodzińskiego:

"Malarz Rodziński jest religijnym egzystencjalistą, bliżej mu do Kierkegaarda i Brandstaettera niż do Newmana, Eliota czy nawet Nowosielskiego. Powiązania realistyczno-analityczne w myśli filozoficznej jak i plastycznej są artyście chyba obce. Widzenie wszystkiego poprzez pewien obraz, w którym cierpienie jawi się jako siła wciągająca, będąca przede wszystkim wizją Przemienienia przezwyciężającą tragedię jest osią twórczości Rodzińskiego. Mieści się on zarazem w jednej i drugiej tradycji. To cecha najbardziej charakterystyczna dla mocnych, gwałtownych, emocjonalnych i bardzo indywidualnych obrazów Rodzińskiego. Już od pierwszych Piet, Ukrzyżowań czy innych obrazów z tematami religijnymi, Rodziński wypracował sobie własny styl będący indywidualnym rysem wynikającym z determinacji czasu i otoczenia."

~ Grzegorz Bednarski
Stanisław Rodziński, Malarstwo Nagroda Okręgu Krakowskiego ZPAP im. Witolda Wojtkiewicza, Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Krakowski, Kraków, ul. Łobzowska 3, s. 16.

NIEDOSTĘPNE OBRAZY STANISŁAWA RODZIŃSKIEGO