BAKAŁOWICZ Stefan

Stefan Bakałowicz urodził się w 1857 roku, zmarł w 1947 r. Był synem malarza-portrecisty, Władysława Bakałowicza. Studia rozpoczął w warszawskiej klasie rysunkowej u Wojciecha Gersona a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie pobierał nauki w pracowniach Wasilija Wierieszczagina oraz Piotra Czystiakowa. W czasie studiów jego prace były wielokrotnie wyróżniane złotymi i srebrnymi medalami. W 1881 roku jego obraz „Św. Sergiusz błogosławi Dymitrowi Dońskiemu przed bitwą i wysyła z nim dwóch mnichów” został nagrodzony w konkursie dużym złotym medalem, tytułem artysty klasowego oraz pięcioletnim stypendium zagranicznym, które umożliwiło mu wyjazd do Włoch.

W 1882 roku przybył do Rzymu, gdzie spędził większą część życia. Malował głównie sceny rodzajowe umiejscowione w realiach wielkich, starożytnych cywilizacji: Egiptu, Grecji i Rzymu, a także sceny biblijne. Przyjaźnił się z Henrykiem Siemiradzkim. Był często porównywany do tego artysty, ze względu na akademicki charakter swojej sztuki, przejawiający się nie tylko w wybieranej tematyce, ale także dopracowanej kompozycji, perfekcyjnym rysunku i dopracowanej technice malarskiej. Jego twórczość cieszyła się wielką popularnością w Cesarstwie Rosyjskim, o czym świadczy fakt, że płótna Bakałowicza zostały włączone do zbiorów Muzeum Rosyjskiego w Sankt Petersburgu i Galerii Tretiakowskiej w Moskwie. Od 1936 roku zasiadał w zarządzie Polskiej Organizacji Artystów Plastyków "Kapitol". Udzielał się także w innych stowarzyszeniach artystycznych: Stowarzyszeniu Malarzy Historycznych, Sankt Petersburskim Stowarzyszeniu Artystów i warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.