PŁUŻAŃSKI Stefan

Stefan Płużański urodził się w 1906 roku, zmarł w 1970 roku. Studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u Mieczysława Kotarbińskiego i Władysława Skoczylasa, gdzie w 1934 roku otrzymał dyplom z malarstwa. W czasie studiów był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Był członkiem Bloku Zawodowych Artystów Plastyków oraz Bractwa Św. Łukasza, wraz z którym wystawiał w Polsce i na świecie (Międzynarodowa Wystawa Malarstwa w Pittsburghu, Wystawa Światowa w Nowym Jorku, Wystawa Dziesięciolecia Bractwa Św. Łukasza w TZSP w Warszawie). Jeszcze w czasie II wojny światowej zaangażował się w działalność dydaktyczną, początkowo jako wykładowca na tajnych kompletach Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych a po wojnie jako profesor WSSP, a później także Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1944-48 pracował także w instytucjach państwowych związanych z dziedzictwem kulturalnym (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Sekcja Ochrony Zabytków i Malarstwa Zarządu Miejskiego). Malarstwo sztalugowe tworzył głównie w technice olejnej i temperowej, były to przede wszystkim wielopostaciowe sceny rodzajowe cechujące się wysoką precyzją wykonania. Zajmował się także malarstwem ściennym i ilustratorstwem.