PAWLISZAK Wacław

PAWLISZAK Wacław urodził się w 1866 roku, zmarł w 1905 roku. Edukację artystyczną rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W 1880 roku jako czternastoletni chłopiec rozpoczął studia na Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie początkowo pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza a później także Floriana Cynka, aby zakończyć naukę na oddziale kompozycyjnym kierowanym przez Jana Matejkę, którego twórczość wywarła największy wpływ na rozwój stylu młodego artysty. Po ukończeniu SSP w 1885 r. wyjechał do Monachium, gdzie przez rok był uczniem Józefa Brandta, a następnie uzupełnił studia w Paryżu. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie skąd wyjeżdżał na liczne podróże artystyczne do Afryki i na Bliski Wschód. Często prezentował swoje prace w krakowskim TPSP, warszawskim TZSP, Salonie Artystycznym w Łodzi oraz Salonie Aleksandra Krywulta. Brał udział w wielu wystawach zagranicznych, m.in. Wystawie Powszechnej w Paryżu oraz Wystawie Sztuki Współczesnej we Lwowie. Artysta tworzył przede wszystkim sceny historyczne, rodzajowe i batalistyczne, najczęściej z okresu wojen tatarskich. Poza malarstwem sztalugowym artysta zajmował się także ilustratorstwem (cykle do utworów Słowackiego i Mickiewicza).