Owoce na krześle

WACŁAW TARANCZEWSKI

Wacław Taranczewski
[Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]

Wacław Taranczewski urodził się w 1903 roku w Czarnkowie, zmarł w 1987 roku w Krakowie. W 1921 roku rozpoczął edukację w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu, gdzie kształcił się u Jana Bocheńskiego oraz Jana Jerzego Wronieckiego. Rok później rozpoczął edukację na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jednak z powodu problemów finansowych był zmuszony wrócić do Poznania. W kolejnym roku ponownie zamieszkał w Krakowie, gdzie uczęszczał do pracowni Fryderyka Pautscha oraz Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. W 1931 roku artysta otrzymał dyplom na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W trakcie swoich studiów malarz działał w kręgu futurystów i utrzymywał kontakt m.in. z Leonem Chwistkiem i Józefem Jaremą.

W 1935 roku artysta otworzył Salon 35, w którym prezentowano m. in. prace kapistów. W tym samym roku Wacław Taranczewski wyjechał do Paryża, a następnie do Włoch i Grecji.

W trakcie II wojny światowej malarz przebywał w Poznaniu, gdzie brał udział w reaktywowaniu Szkoły Sztuk Zdobniczych (od 1946 roku Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych). W 1947 roku Wacław Taranczewski zaczął pracę w Katedrze Malarstwa Dekoracyjnego na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Osiadł wówczas na stałe w Krakowie.

Twórczość Wacława Taranczewskiego

Wacław Taranczewski tworzył nastrojowe martwe natury, pejzaże, portrety oraz akty. Artysta najchętniej stosował nasycone kolory i silnie zgeometryzowane formy. W malarstwie artysty wielokrotnie występowały motywy jak "Mała malarska" i "Martwa natura ze świątkiem", które były przez Wacława Taranczewskiego w twórczy sposób przetwarzane.

Początkowo Wacław Taranczewski czerpał inspiracje z twórczości Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, tworząc ciemne, posiadające bogatą fakturę obrazy. W późniejszym czasie artysta zaczął tworzyć prace bliskie koloryzmowi.

W późniejszym okresie twórczości Wacław Taranczewski stosował syntezę form i deformację kształtów, które w połączeniu z redukcją gamy kolorystycznej zbliżały jego malarstwo ku abstrakcji.

Artysta tworzył także malarstwo monumentalne (polichromie w kaplicy Seminarium Duchownego w Poznaniu, plafon w Auli Uniwersytetu Poznańskiego, polichromie w kościele NMP na Ostrowie Tumskim i polichromie w kościele św. Marcina w Poznaniu). Ponadto malarz tworzył projekty witraży dla m.in. katedr warszawskiej i poznańskiej.

Wacław Taranczewski - ekspozycje, wyróżnienia i zbiory

Malarz brał udział w wielu wystawach zbiorowych oraz indywidualnych. Za swoje działania artystyczne i pedagogiczne otrzymał m. in. nagrodę Prezesa Rady Ministrów i Spraw Wewnętrznych na Salonie Malarskim (1937), Nagrodę Fundacji Guggenheima (1958) oraz Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1969).

Prace Wacława Taranczewskiego można znaleźć w powszechnie liczących się zbiorach muzealnych i wielu kolekcjach prywatnych.

NIEDOSTĘPNE OBRAZY WACŁAWA TARANCZEWSKIEGO