WALENTY GABRYSIAK - NOTA BIOGRAFICZNA

Walenty Gabrysiak urodził się w 1920 roku w Goli, zmarł w 2013 roku w Krakowie. W latach 1949-1954 studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, m. in. u Fryderyka Pautscha i Adama Marczyńskiego. Dyplom obronił w pracowni Wacława Taranczewskiego. W 1965 roku został stypendystą rządu belgijskiego i uzupełniał jeszcze edukację w École Nationale Superieure d’Architecture et des Arts Décoratifs de la Cambre w Brukseli.
Po uzyskaniu dyplomu w krakowskiej ASP artysta związał się z Krakowem. W tym okresie włączył się do buntu przeciwko oficjalnemu, socrealistycznemu nurtowi sztuki. Od 1956 roku do końca lat 60. pracował ze swoim nauczycielem Wacławem Taranczewskim przy realizacjach w zakresie malarstwa ściennego, współtworzył np. sgraffito na ratuszu przy pl. Wolnica w Krakowie. W 1958 roku Walenty Gabrysiak współuczestniczył w tworzeniu Galerii Sztuki Nowoczesnej w Nowej Hucie. W 1967 roku wraz z Ewą Buczyńską (żoną artysty) zaprojektował i zrealizował mozaikę w kościele Karczowie k. Opola. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków, w latach 70. pełnił funkcję przewodniczącego Rady Artystycznej Zarządu Okręgu ZPAP w Krakowie.

Walenty Gabrysiak uprawiał malarstwo sztalugowe i monumentalne oraz grafikę (od połowy lat 50. wykonywał monotypie). Przez całe życie pozostawał twórcą indywidualnym, nigdy nie zaprzestał poszukiwania nowych rozwiązań artystycznych. W jego wczesnej twórczości dominują uproszczone obrazy figuratywne, jednak Walenty Gabrysiak zawsze definiował siebie jako abstrakcjonistę. W latach 60. malarz zbliżył się do abstrakcji aluzyjnej oraz geometrycznej, w której często wykorzystywał formy organiczne i kształty biologiczne. Artysta nigdy do końca nie porzucił sztuki figuratywnej, w niektórych jego pracach pojawiają się bowiem sylwetki ludzkie lub elementy balansujące na granicy figuratywizmu i abstrakcji. Obrazy malarza charakteryzują się redukcją form wyrazu, rytmiką oraz niesamowitą wrażliwością kolorystyczną wyrażaną w harmonijnej, stonowanej palecie czystych barw.

Walenty Gabrysiak był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, otrzymał m.in. I nagrodę w Konkursie na Najlepszą Grafikę Miesiąca organizowanym w Krakowie (1961), II nagrodę na krakowskim Biennale Grafiki (1964), I nagrodę na ogólnopolskiej wystawie malarstwa w Warszawie w (1971), srebrny medal za malarstwo na międzynarodowym salonie w Paryżu (1972), Nagrodę Towarzystwa Kultury za malarstwo (1972).

Prace Walentego Gabrysiaka były niejednokrotnie pokazywane w kraju i za granicą, jego wystawy odbyły się np. w Krakowie, Warszawie, Londynie, Paryżu czy Lublanie.
Dzieła artysty znajdują się w wielu instytucjach publicznych m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu i Szczecinie, Muzeum Rolnictwa w Szreniawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum w Chorzowie, Muzeum Lubelskiego w Lublinie, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie czy Bibliothèque Royale Albert I w Brukseli. Jego obrazy i grafiki są częścią wielu kolekcji prywatnych w kraju i za granicą.