KOTARBIŃSKI Wilhelm

WILHELM KOTARBIŃSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Wilhelm Kotarbiński urodził się w 1849 roku w Nieborowie, zmarł w 1921 roku w Kijowie. Edukację artystyczną rozpoczął w 1867 roku w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Rafała Hadziewicza. Dzięki otrzymanemu z ramienia Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych stypendium mógł od 1872 roku kontynuować naukę w Akademii św. Łukasza w Rzymie. Prowadził we Włoszech własną pracownię, z czasem zdobył uznanie i popularność wśród kolekcjonerów i znanych osobistości świeckich oraz kościelnych.
W 1888 roku powrócił do kraju i mieszkał w rodzinnym majątku Kalsk na Białorusi. W tym okresie tworzył dekoracje wnętrz pałacowych i świątyń Kijowa, Moskwy i Petersburga (m.in. soboru św. Włodzimierza w Kijowie czy domu Mykoły Treszczenki).

Sztuka Wilhelma Kotarbińskiego przynależy do nurtu akademizmu, ale można w niej doszukać się wpływów romantyzmu oraz elementów secesyjnych. Artysta malował kompozycje o tematyce biblijnej i antycznej osadzane w realiach starożytnego Wschodu, Grecji i Rzymu oraz sceny fantastyczne i symboliczne. Jest niekiedy przedstawiany jako konkurent innego polskiego mistrza akademizmu – Henryka Siemiradzkiego.
Uczestniczył w wystawach Towarzystwa Artystycznego w Kijowie, TZSP w Warszawie, Salonu Krywulta oraz oddziałów Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, Krakowie i Poznaniu. Brał udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie (1896) oraz Petersburgu (1898), a także w Wystawie Sztuki Współczesnej we Lwowie (1894).
Większość prac artysty zaginęła bądź uległa zniszczeniu w czasach I wojny światowej i rewolucji październikowej. Jego obrazy znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Okręgowego w Białymstoku oraz Muzeum Rosyjskim w Sankt Petersburgu.