POCHWALSKI Władysław

Władysław Pochwalski urodził się w 1860 roku, zmarł w 1924 r. Był malarzem i konserwatorem zabytków. W 1877 roku rozpoczął naukę w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie studiował do 1885 roku u Władysława Łuszczkiewicza, Feliksa Szynalewskiego i Jana Matejki. W 1890 roku uzupełnił swoją edukację w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Alexandra Wagnera, którą ukończył z wyróżnieniem w 1891 roku. Następnie powrócił do Krakowa i pracował jako profesor rysunku i malarstwa na Kursach Dopełniających Szkoły Żeńskiej.

Pod wpływem badaczy sztuki, Władysława Łuszczkiewicza, jego dawnego profesora oraz Jerzego Mycielskiego poznanego po powrocie z Monachium zainteresował się sztuką dawną. Otworzył własną pracownię konserwacji zabytków, przez pewien czas był także kierownikiem pracowni konserwatorskiej przy Muzeum Narodowym. Odnawiał głównie obrazy sztalugowe i freski dla kościołów i dla osób prywatnych. Był członkiem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Artysta malował przede wszystkim galicyjskie pejzaże. Rzadziej tworzył portrety, jak zamówiony przez Uniwersytet Jagielloński reprezentacyjny wizerunek cesarza Franciszka Józefa. W latach 1889-1902 roku często prezentował swoje prace na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, brał także udział w Wystawie Sztuki Współczesnej we Lwowie. Pracował najczęściej w technice olejnej, gwaszu i akwareli.