WŁADYSŁAW STRZEMIŃSKI urodził się w 1893 roku, zmarł w 1952 r. Naukę pobierał w Pierwszych Państwowych Wolnych Pracowni w Moskwie. Współpracował z Kazimierzem Malewiczem i W. Tatlinem. Począwszy od lat 20. mieszkał w Wilnie. Artysta był współorganizatorem Wystawy Nowej Sztuki w Wilnie w 1923 r. Artysta był jednym z inicjatorów utworzenia Grupy Kubistów, Konstruktywistów i Suprematystów "Blok". W latach 1945-1950 był wykładowcą w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W 1948 roku zaprojektował Salę Neoplastyczną w Muzeum Sztuki w Łodzi, któremu przekazał swoją spuściznę artystyczną. W czasach okupacji Strzemiński stworzył cykle prac: "Białoruś zachodnia", "Deportacje", "Wojna domowa", "Twarze", "Pejzaże i martwe natury", "Tanie jak błoto", "Ręce, które nie z nami", "Moim przyjaciołom Żydom". W latach 40. namalował cykl prac zwanych powidokami światła.

ARTYKUŁY NA TEMAT TWÓRCZOŚCI ARTYSTY

„Strzemiński był urodzonym pedagogiem. Potrafił on konsekwentnie realizować program poszerzania świadomości artystycznej studenta bez narzucania mu jakichkolwiek gotowych rozwiązań. Bardzo rzadko zdarzają się pedagodzy, którzy umieją przekazywać studentowi całe swoje doświadczenie artystyczne nie zamykając go jednocześnie w określonej manierze, nie podsuwając gotowych recept. Strzemiński potrafił tak przedstawiać problemy, że studenci nie byli zmuszeni do przyjęcia jego osiągnięć za swój ideał.”

-Stanisław Fijałkowski

„Strzemiński jest postacią wyjątkową w historii naszego malarstwa przez swą niezwykłą konsekwencję, bezkompromisowość i radykalizm. Trzeba być niezwykle odważnym, by w twórczości artystycznej, kapryśnej i nieprzewidzialnej, poprzez wszystkie stopnie piekielnej logiki dojść do ostatniego, ostatecznego zdania, choćby ono wydało się absurdalne.”

-Tadeusz Kantor

„Twórczość malarska Strzemińskiego znalazła ostateczne rozwiązanie w przeciwstawieniu kubizmowi własnej, oryginalnej koncepcji sztuki, nazwanej unizmem. Odnoszę wrażenie, iż w wypadku szerszego , niż to miało miejsce, spopularyzowania poza granicami polski tej idei, znalazłaby ona żywszy oddźwięk i uznanie w malarstwie europejskim.”

-Adam Marczyński

- „O Władysławie Strzemińskim”, Przegląd Artystyczny, nr 1, 1957, s. 3-8.