Zbigniew Ważydrąg urodził się w 1952 roku w Borku pod Bochnią. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na wydziale rzeźby, konserwacji i malarstwa w pracowniach Tadeusza Łakomskiego i Jerzego Nowosielskiego. Dyplom uzyskał w 1980 r. w pracowni Włodzimierza Buczka. Posiada w swoim dorobku kilkanaście wystaw indywidualnych oraz zbiorowych i poplenerowych. Artysta dwukrotnie otrzymał stypendium Prezydenta Miasta Krakowa. W 1990 r. przebywał w Paryżu, gdzie wystawiał swoje prace w galerii Chablin na Montmartre. Prace artysty były prezentowane również w Instytucie Polskim w Sztokholmie. W latach 90-tych odwiedził trzy razy Ziemie Świętą, wyprawy te stały się inspiracją do cykli obrazów: "Golgota" i "Jerozolima". Dzieła artysty charakteryzują się ekspresją czystego koloru i formy, która łączy elementy abstrakcji i surrealizmu. Artysta obok malarstwa zajmuje się rzeźbą oraz poezją. W 2004 roku wydano w Brzesku jego tomik poezji pt. "Jesteś blisko". Artysta jest również autorem wspomnienia o ks. Janie Twardowskim.

TEKSTY NA TEMAT ARTYSTY

 
Stanisław Rodziński, Malarski świat Zbigniewa Ważydrąga

"Ważydrąg malując jest sobą, jest świadom bliskiej sobie tradycji, która przecież jest tradycją sztuki od wieków. Ważydrąg nie jest autorem malarstwa ilustrującego jakiekolwiek poglądy czy wydarzenia. Jest po prostu sobą. Jest malarzem, który kontynuuje swą twórczość jako nieustanny, a nieraz trudny autoportret, jako pamiętnik swych przeżyć, radości, smutków, swej codzienności. Jest w niej intensywny kolor krajobrazów, wnętrz, martwych natur oraz wyraziste budowanie formy mocnymi śladami rysunku, który nie tylko organizuje przestrzeń obrazów, ale daje im siłę, przypominającą niekiedy malarstwo Rouaulta. W obrazach tych ich intensywność kolorystyczna i mocne określanie formy nie gubią ich wyrazu. Zarówno konstrukcja, jak i kolor nie eliminują delikatności wyrazu ani wnętrz, ani krajobrazów, ani kompozycji, które niekiedy bliskie są abstrakcji. Nie abstrakcji wymyślonej i kombinowanej, ale tej, do której malarz zbliża się, obserwując interpretując naturę. Właśnie dlatego obrazy Zbigniewa Ważydrąga są prawdziwe, będąc rezultatem obserwacji świata, który jest deformowany dzięki emocjom, a nie wyniku dziwactwa." Stanisław Rodziński, Malarski świat Zbigniewa Ważydrąga, Katalog Zbigniew Ważydrąg Nienazwane czyli zapis Tajemnicy, Muzeum im. Stanisława Fichera, Bochnia 2016, s. 33.

Jan Flasza, Blisko pelargonii

"Jest Zbigniew Ważydrąg bez wątpienia artystą znakomitym, lecz w swojej twórczości niejako dwutorowym, którego określają i tworzą w równym stopniu sztuka akademicka, finezyjna myśl o dziele, pogłębiona interpretacja ideowa, niuanse warsztatowe, a z drugiej - prostota i swoista naiwność świątkarza ludowego, dotkniętego iskrą Bożą. Ta niepowtarzalna osobowość artystyczna ma swoje źródła w dwóch, zupełnie odmiennych od siebie, lecz zarazem pozostających z sobą w zgodzie światach, które w dodatku wzajemnie na siebie oddziaływują."

Jan Flasza, Blisko pelargonii, Katalog Zbigniew Ważydrąg Nienazwane czyli zapis Tajemnicy, Muzeum im. Stanisława Fichera, Bochnia 2016, s. 7.

NIEDOSTĘPNE PRACE